سرتان رفت قولتان نرود

                                                                

ممکن است وقت نکنید به قولی که به فرزندتان داده اید عمل کنید؟

ممکن است الان توانایی عمل به قولتان را نداشته باشید؟

شک دارید که قولی که میدهید درست است یا غلط؟

راهی ساده دارد:

به فرزند خود قول ندهید

زیرا اگر قول ندهید خیلی بهتر از آن خواهد بود که بدقول شوید،شما با بدقولی خود هم ارزش و شخصیت خود را نزد کودک کم میکنید و هم کودک را نسبت به خود بد بین کرده اید و موجب میشوید کودک بعد از این در اعتماد کردن به شما تردید کند.

به علاوه می شوید یک الگوی بد آموز برای کودک که زشتی بد قولی را در ذهن کودکتان کمرنگ کرده اید.

لذا همیشه هنگامی قول بدهید که از انجام آن اطمینان دارید.

اجازه دهید خاطره ای از پسرم برایتان بگویم:

کیان برای بازی با دوستش که نوه یکی از همسایگانمان است به منزل ایشان  رفته بود،وقتی دوستش به خانه شان رفت کیان با گریه به آپارتمان خودمان برگشت؛من او را بغل کردم و پرسیدم:

"چی شده پسرم؟از رفتن  پ.... ناراحتی؟

کیان : آره ولی  بیشتر از بدقولیشون ناراحتم.

من :پ...بهت بدقولی کرده؟

کیان: نه مامانش!

من: چه بدقولی عزیزم؟

کیان:قول داده بود قبل از خونه رفتنشون نیم ساعت مارو ببره پارک کناری ولی نبرد.

( اینطور مواقع بچه ها - و البته بزرگترها - بیشتر از هرچیز نیاز به همدردی دارند،پس از گفتن جملاتی مانند : عیبی نداره،مهم نیست،خودمون پارک میریم،ما که تازه پارک بودیم و.....خودداری کنید،همچنین الان بدترین زمان برای نصیحت کردن یا دادن راه حل است)

من :عجب ..خیلی بده که کسی به آدم بد قولی کنه...منم ناراحت شدم( وسکوت)

کیان:آره بده،به خصوص به بچه ها،آخه بزرگا میگن حالا دفعه بعدی میریم ولی بچه که نمیتونه اینو بگه ( در واقع داشت به خودش با اینگونه سخنان تسلی میداد)

من : آره...حرفت درسته...حالا به نظرت چه کار کنیم؟اونا که دیگه رفتن ( غیر مستقیم گفتم رفتنشون چندان هم مهم نیست و خواستم با کمک خودش به راه حل برسیم)

کیان:( درحالی که آرامش خودش رو پیدا کرده بود)  آره دیگه،میشه لطفا منو ببری پارک نیم ساعت؟

من : ( از اونجا که راه حل پیشنهادی خودش بود و من هم وقتم آزاد بود پذیرفتم) باشه ..بریم ولی چون هوا داره سردترمیشه فقط نیم ساعت

کیان: باشه

از آن روز تا الان کیان از بدقولی که نسبت به او و دوستش شده است همچنان از مادر دوستش دلخور است و چند با تاکید کرده که بعد از این به حرفها و قول او اعتماد نمیکند.

                                               

برای خوش قول شدن بچه ها

1.شما آیینه کودک هستید پس خودتان خوش قول باشید

2.به خوش قولی های کودک ارزش دهید؛مثلا وقتی به حرفی که زده عمل میکند او را بغل کنید و بگویید: آفرین پسر/دختر خوش قولم یا بگویید: خوشحالم که بچه ای به خوش قولی تو دارم

3.قرار های بین خود را مانند تمیز کردن اتاق و... را به شکل قول معرفی کنید و از خوش قولی کودک اظهار شادی کنید

4.اگر کودک بد قولی کرد بدون عصبانیت به او احساس خود را بگویید - باور کنید کودک متوجه میشود - مثلا بگویید: از اینکه به قولی که دادی عمل نکردی خیلی احساس بدی دارم،احساس ناراحتی می کنم .

شاد و پیروز باشید.