مرحله اول رشد پسران

مرحله اول رشد پسران

  مرحله اول رشد پسران از بدو تولد تا شش سالگی را شامل میشود که پسر عمدتا" متعلق به مادر است.هدف از این مرحله ،انتقال عشق،محبت و احساس امنیت و "جا انداختن زندگی"به عنوان تجربه ای شیرین ،شاد و دلپذیر در ذهن کودک است.

سالهای نرم خویی

   کودک ،کودک است.پسر باشد یا دختر برای خودش مهم نیست،برای ماهم نباید مهم باشد.کودکان عاشق نوازش،بازی خنده و قلقلک اند؛دوست دارند بگردند و بهم بریزند.هرچند آنها دارای شخصیت های مختلف هستد و با هم متفاوتند.بعضی آرام و خونسرد،بعضی پرتحرک و شلوغ،بعضی نق نقو ومضطرب و  بعضی کم خواب و پر تحرک،آنها هرشخصیتی که داشته باشندباید حضور مارا در کنار خود حس کنند و از اینکه دوستشان داریم اطمینان خاطر یابند.

   خلاصه اینکه :

    لازم است پسران نخستین درسهای زندگی خود را در محیط و فضایی صمیمی و یک دل بیاموزند،درسهایی از راه مهربانی و محبت،شادی و لذت،اعتماد و صمیمیت؛اگر مادر در این دوران تند خو و همیشه عصبانی باشد کودک دچارسردر گمی میشود که آیا مادر او را  دوست دارد یا خیر.از طرفی با ایجاد تنش و رنج روانی و روحی هورمون استرس کورتیزول رشد او و به خصوص رشد مغزی او را متاثر میکندو در مقابل شاد بودن به رشد مغز کودک کمک کرده و آنرا سرعت می بخشد.

 

   (نگارنده : توجه بفرمایید که "متعلق بودن پسر به مادر" در این سنین به معنای این نیست که پدر نقشی در تربیت کودک ندارد،بلکه پدر در تمام موارد میتواند با مهربانی و عطوفت عشق ورزیدن را به کودک آموخته و به پسرش اطمینان دهد که اورا دوست دارد.آنچه در این سه مرحله تغییر میکند پررنگ شدن نقش والدین و جامعه است و در حقیقت نقش مادر و پدر هیچگاه حذف نمیشود.)

 سخن پایانی :

   خاطرتان باشد که این سالها خیلی زود به پایان میرسد پس

       

         تا میتوانید از وجود پسر کوچکتان لذت ببرید و اوقات خوشی را با او بگذرانید!

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

همراهان گرامی مرحله دوم وسوم را در پستهای بعد با هم خواهیم خواند.

با سپاس

  

     

سه مرحله رشد پسران

                                                                                                    

مقدمه

    گاهی وقت ها که به پسران بزرگ شده خانواده و فامیلتان توجه میکنید حتما چیزی غریب را در آنان احساس کرده اید.گاهی با خود میگویید :

 این همان پسربچه ی شیطان است که چنین آرام شده؟

یا

 این همان پسربچه گوشه گیر است که اینطور شلوغ و بذله گو شده؟

    هیچ دقت کرده اید که رشد پسرها از قاعده یی یک دست پیروی نمیکند؟گویا رشد آنها مانند موج است.ظاهرشان یکی دوسال ثابت و دست نخورده میماند و ناگهان

تربیت یعنی چه؟

تربیت از نظر لغوی به معنای پروردن است و در لغتنامه دهخدا برابر شده است با :

آگاه کردن،آموختن و پرورش دادن

 

در یک عبارت میتوان گفت تربیت کردن یعنی :

آموزش روش های رفتاری،گفتاری و پنداری به دیگری به گونه ای که ملکه ذهن وی شود .

پس در حقیقت والدین از طرف خداوند این ماموریت را دارند که بهترین روشها را در رفتار،گفتار،کردار و پندار کودک خود آموزش دهند و او را برای حضور در جامعه آماده کنند.

دوستان عزیز از نظر بنده هر کودک الماسی درخشان درون  خود دارد که تراشیدن آن به عهده شخص پدر و مادر است .

تربیت یعنی :

کودکم بتواند از حق خود دفاع کند ولی حقی را پایمال نکند.

 کودکم بتواند با گفتار خوش به مقصود خود برسد نه با دعوا و فریاد بر آوردن

کودکم بتواند با دیگران ایجاد ارتباط منطقی و دوستانه کند نه آنکه از حضور در جمع خجالت زده یا ترسیده شود.

کودکم بیاموزد که هنگام خشمگین شدن خشم خود را بدون آسیب به اطرافیان و خود بروز دهد

 کودکم بیاموزد که عاشقانه خود را دوست بدارد ولی به خودپسندی دچار نشود.

 کودکم بتواند به موقع نه گفته و در شنیدن نه دچار آسیب روانی نشود ( نه گفتن و نه شنیدن را یاد گرفته باشد)

 آموختن تمام اینها و بسیاری دیگر بر عهده من و شماست - پدر و مادر - دیگر اشخاص گذرا هستند فرزند شما از شما بیشترین تاثیر پذیری را دارد

چگونگی آموزش دادن اینها را با همراهی یکدیگر خواهیم آموخت 

1394/07/27

حسین غفوری