بچه رو بغلی نکنین؟؟!!!

                                                    

وقتی نوزادی متولد میشود چاشنی اصلی   "قدم نورسیده مبارک"    این جمله است :

" زیاد بغلش نکنین،بغلی میشه "

در واقع تمام اطرافیان از نزدیکترین فرد به خانواده تا دوست و همکار و همسایه بر خود واجب و لازم میبینن که این توصیه را بیان کرده و چنان با تاکید بیان می کنند  که گویا بغلی شدن نورسیده نوعی بیماری غیر قایل درمان است.

والدین کودک با خود می اندیشند که بزرگترین بلا و مصیبت عالم بغلی شدن کوچولوشونه و فکر میکنن که با هربار بغل گرفتن کودک به خاطر گریه،نوزاد بغلی میشه و شبانه روز از گردن مامان و بابا آویزون.

چرا باید بغلش کنم؟

خودتون رو بگذارید جای تازه به دنیا اومده ای که از محیطی امن بدون اطلاع قبلی اومده تو دنیایی ناشناخته،دنیایی که بر خلاف دنیای قبلی که تنها صدای آشنا صدای تپش قلب مادر بود پر است از سر و صدا و هیاهو،این صداهای غریب کودک رو به وحشت میندازه و تنها جایی که آروم میگیره در آغوش دیگری به خصوص مادره،جایی که صدای آشنای قلب به گوش میرسه.

از طرفی تنها ابزار یک نوزاد برای رفع و اعلام نیاز هاش گریه کردن و فریاده، اگر به گریه هاش به خاطر بغلی نشدن بی توجهی کنیدچند اتفاق پیش میاد :

اول اینکه کودک همچنان به گریه ادامه میده و جیغ های سرسام آوری میکشه و کم کم کودک رو به سمت این میکشه که باید با گریه به اهدافش برسه.

دوم اینکه کودک آسیب روانی خواهد دید.

به خاطر داشته باشید که کودک تا قبل از 6 تا 8 ماهگی شما را جدای از خودش نمیداند پس احتیاج او به بغل شدن و احساس امنیت را در او ارضاء کنید.

کودک ما وقتی به 8-9 ماهگی رسیددرک میکند که شما جدای از او هستید و دچار احساس عدم امنیت و ترس میشود ؛اونگران است  که مبادا شما رفته و دیگر بر نگردید پس گریه ها و آویزان بودنش بیشتر خواهد شد؛کودک شما با آمدن به آغوش شما احساس امنیت و آرامش کرده و بر ترسش غلبه میکند.

                                                      

بغلش کنید  و باز هم بغلش کنید

خلاصه اینکه :

اگر می خواهید بچه ای داشته باشید که همیشه دچار ترس از دست دادن باشد و با احساس عدم امنیت و استرس رشد کند اورا بغل نکنید و به گهواره و زمین بسپاریدش و اگر دوست ندارید اینگونه باشد خود را برای به آغوش کشیدن کودک تا 14 ماهگی آمده کنید.

باور میکنید؟

شاید نتوانید باور کنید که در آغوش کشیدن کودک آثاری عمیق در روح و روان کودک دارد و به تربیت او کمکی شایان میکند.

ارتباط جسمی و عاطفی با کودک سبب افزایش اشتهای نوزاد میشود،نیز مقاومت او در برابر عوامل عفونی را افزایش میدهد.

همچنین به رشد روحی،عاطفی و شناختی کودک کمک بسیاری می کند.

کودکانی که از صفر تا تا دوسالگی در آغوش بوده اند و نیاز به بغل شدن در آنان ارضاء شده است،تکلم بهتری داشته و از اعتماد به نفس بیشتری برخوردارند.

شاد،پیروز و سر افراز باشید.