مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
باشد که بتوانم در راه تربیت فرزندان عزیزتان یاری گری نیکو باشم.
حسین غفوری
1394/07/26 یکشنبه
به کانال تلگرام ما بپیوندید:
نی نی سایت:
ایجاد اعتماد به نفس در کودک ممکن است دشوار به نظر برسد. اما احساس ارزش
فردی پایه‌های آینده‌ی فرزندتان را پی می‌ریزد، زمانی که باید چیزهای تازه
را به تنهایی تجربه کند. جین نلسون، درمانگر خانواده در کالیفرنیا و یکی از
نویسندگان سری کتابهای انضباط مثبت می‌گوید « اعتماد به نفس نتیجه‌ی احساس
تعلق است، باور به این که می‌توانیم، و دانستن این که همکاری‌هایمان را
ارزش می‌نهند و قدر می‌دانند».
نلسون می‌گوید «همان طور که هر پدر
یا مادری می‌داند، اعتماد به نفس تجربه‌ای گذرا است. گاهس احساس خوبی
درباره خودمان داریم و گاهی نداریم. چیزی که واقعا می‌خواهیم به کودکانمان
یاد بدهیم مهارت‌های زندگی مثل انعطاف پذیری است».
هدف شما در مقام والد، اطمینان خاطر از این است که
ماجرای یک پسر،صاحب کارش وموتورسیکلت
پسر پانزده ساله ای بودکه زندگی روبه راهی نداشت.هیچ وقت از مدرسه خوشش نمی آمدو توانایی خوبی در توشتن به دست نیاورده بودو اوضاعش مدام بدتر میشد.
مدرسه ای که او می رفت اولیاءدلسوزی داشت. سرانجام والدین،مشاور و مدیر مدرسه با هم جلسه ای گذاشته و به این نتیجه رسیدند که اگر پسر بتواند شغلی برای خودش دست و پا کند،میتوانند معافیت هایی برای او قایل شوند.شاید او از آن دسته پسرانی بود که در دنیای بزرگسالان بیشتر از دنیای بینابینی مدرسه احساس خوشحالی میکرد.
سرانجام در یک پیتزا فروشی مشغول به کار شدو مدرسه را ترک کرد.صاحب کارش مردی بود حدود 35 ساله و کارش روز به روز رونق بیشتری میگرفت.پسر باعلاقه مشغول کار بودو همانطور که صدایش دورگه میشد حساب بانکی اشش نیز پر و پرتر میشد.حال پدر و مادرش از مساله ای تازه نگران بودند.پسر تصممی داشت موتورسیکلت بخردتا راحت تر به محل کارش برود در حالی که خانه آنها در جایی بود که برای رسیدن به آن عبور باید از جاده ی لغزنده و کوهستانی گذر می کرد.
والدینش هرچه اصرار داشتند که ماشین بخرد نمی پذیرفتو زمان هم به سرعت میگذشت و پس انداز برای خرید موتور در حال کامل شدن بود.
روزی پسر به خانه آمدو به عادت نوجوانان همینطور که از کنار میز رد می شد،حرفهایی جدید میزد،پسر گفت :"ای بابا!من دیگه نمیخوام موتور بخرم،وقتی با صاحبکارم صحبت کردم میگفت آدمی که خونش این بالاست باید خیلی احمق باشه که موتور بخره،حرفش این بود که پولامو جمع کنم و ماشین بخرم."
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.._._._._._._._.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-._._._._._._._._._._.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
نتیجه گیری:
پسرها هنگام بلوغ نیاز دارند تا دوستی بزرگتر خود جدای از خانواده _ و صد البته قابل اعتماد_ داشته باشند؛اگر پدر و مادر با این فرد ارتباط برقرار کنند میتوانند بسیاری از آنچه را میخواهند به نوجوان آموزش دهند.
نوجوان در این سن نیاز به یک الگوی خوب دارد.
نوجوان خود را درک کنید.
ترس کودک را محترم بدانید
یکی از دلایل اصلی ترس کودک رشد قوه تخیل اوست و کاملا طبیعی است. ترسهای پیش از خواب و ترس از تاریکی معمولا از سنین4 یا 5 سالگی (سالهای پیش از دبستان)آغاز شده و تا سالهای ابتدایی دبستان همراه کودک هستند.
والدین در مقابله با این ترس ها باید آرامش خود را حفظ کرده و با صبر و حوصله به کودک کمک کنند تا با این ترسها کناربیاید و درک کند که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد.
بدترین عملی که والدین ممکن است به آن دست بزنند تمسخر کودک است به خاطر ترسش،این کار نه تنها ترس کودک را نمی کاهد بلکه اعتماد کودک را از شما به عنوان یک پناهگاه قدرتمند سلب میکند.
قدم اول :به ترس کودک احترام بگذارید
بزرگترین اشتباهی که والدین مرتکب
نوجوانان خود گروهی تشکیل میدهندکه اعضایش مانند
ارواح سرگردان هستند.
سومین مرحله از رشد پسران یعنی :
مرد شدن
حول و حوش چهارده سالگی مرحله تازه ای شروع میشود.معمولا رشد پسرها در این سن سرعت گرفته و اتفاقات قابل توجهی در درون بدنشان می افتد.
همه پسرها در این سن اندکی اهل بحث ،نا آرام و دمدمی مزاج هستند.این تغییرات به معنای بد شدن آنهانیست،بلکه ورودشان به مرحله
مرحله اول رشد پسران
مرحله اول رشد پسران از بدو تولد تا شش سالگی را شامل میشود که پسر عمدتا" متعلق به مادر است.هدف از این مرحله ،انتقال عشق،محبت و احساس امنیت و "جا انداختن زندگی"به عنوان تجربه ای شیرین ،شاد و دلپذیر در ذهن کودک است.
سالهای نرم خویی
کودک ،کودک است.پسر باشد یا دختر برای خودش مهم نیست،برای ماهم نباید مهم باشد.کودکان عاشق نوازش،بازی خنده و قلقلک اند؛دوست دارند بگردند و بهم بریزند.هرچند آنها دارای شخصیت های مختلف هستد و با هم متفاوتند.بعضی آرام و خونسرد،بعضی پرتحرک و شلوغ،بعضی نق نقو ومضطرب و بعضی کم خواب و پر تحرک،آنها هرشخصیتی که داشته باشندباید حضور مارا در کنار خود حس کنند و از اینکه دوستشان داریم اطمینان خاطر یابند.
خلاصه اینکه :
لازم است پسران نخستین درسهای زندگی خود را در محیط و فضایی صمیمی و یک دل بیاموزند،درسهایی از راه مهربانی و محبت،شادی و لذت،اعتماد و صمیمیت؛اگر مادر در این دوران تند خو و همیشه عصبانی باشد کودک دچارسردر گمی میشود که آیا مادر او را دوست دارد یا خیر.از طرفی با ایجاد تنش و رنج روانی و روحی هورمون استرس کورتیزول رشد او و به خصوص رشد مغزی او را متاثر میکندو در مقابل شاد بودن به رشد مغز کودک کمک کرده و آنرا سرعت می بخشد.
(نگارنده : توجه بفرمایید که "متعلق بودن پسر به مادر" در این سنین به معنای این نیست که پدر نقشی در تربیت کودک ندارد،بلکه پدر در تمام موارد میتواند با مهربانی و عطوفت عشق ورزیدن را به کودک آموخته و به پسرش اطمینان دهد که اورا دوست دارد.آنچه در این سه مرحله تغییر میکند پررنگ شدن نقش والدین و جامعه است و در حقیقت نقش مادر و پدر هیچگاه حذف نمیشود.)
سخن پایانی :
خاطرتان باشد که این سالها خیلی زود به پایان میرسد پس
تا میتوانید از وجود پسر کوچکتان لذت ببرید و اوقات خوشی را با او بگذرانید!
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
همراهان گرامی مرحله دوم وسوم را در پستهای بعد با هم خواهیم خواند.
با سپاس
مرحله دوم از شش سالگی تا چهارده سالگی
در این مرحله پسران تحت تاثیر تغییرات درونی دوست دارند که مرد بودن را بیاموزند.
آنان در بروز رفتارها به پدرشان شبیه میشوند.هدف این است که
بچه های لوس مدام بهانه می گیرندو از هیچ چیز راضی نیستند
این بچه ها حاضر به همکاری با دیگر کودکان نیستند و نمی توانند با آنها سازگاری پیدا کنند و جالب اینجاست که پدر و مادرشان- انگار که از سرو صدا و بهانه گیری های آنها بترسند- همیشه مطابق میل آنها رفتار می کنند و هرچه می خواهند، برای شان فراهم می کنند و همین مساله اوضاع را بدتر می کند.
وقتی بچه ها صدای شما را که به آنها
می گویید کاری را بکنید کلا نشنیده می گیرند، به دلایل گوناگون و حتی در
خیابان خود را روی زمین پخش می کنند و از جایشان تکان نمی خورند، روی بزرگ
ترها دست بلند کرده و گستاخی می کنند رفتارشان لوس بازی تلقی می شود.
آنها
به هر بهانه ای وقتی روی کار خود تمرکز دارید، کارتان را به هم می ریزند و
جلوی تمرکزتان را می گیرند تا به جای هرچیز دیگری به آنها فکر و توجه
کنید.
آنها حسود و تمامیت خواه هستند و هیچ قواعدی را نمی
پذیرند.آنها باهوش هستند و می دانند نقطه ضعف شما چیست و با پافشاری بر آن
شما را آنقدر کلافه می کنند که تسلیم شوید.
اگر شما یک زوج لوس پرور هستید و از لوس بازی های بچه
خود کلافه شده اید، راه ساده اما سختی در پیش دارید. کافی است به قوانین
احترام بگذارید و نرمش نشان ندهید.روان شناسان راه حل قدیمی جایزه به دلیل
کار خوب و تنبیه به دلیل کار بد را هنوز هم راه مناسبی برای تقویت رفتار
درست می دانند.
برای این که کودکی لوس بار نیاورید سعی کنید امکانات را فقط در شرایط معقول و طبق معیارهای پذیرفته شده درخواست به آنها بدهید.
در اینجا چند الگوی رفتاری نادرست را که سبب لوس شدن فرزندان می شود را می خوانید:
فرزندتان را مهم تر از هرچیزی می دانید
اینکه شما تامین خواسته های فرزندتان را بر همه چیز مقدم بدارید، به او می فهماند که از همه مهم تر است و دنیا حول محور او گردش می کند. این باعث می شود که او نتواند به خواست ها و نیازهای دیگران توجهی کند. کودکان باید مفهوم دریافت خدمت یا محبت در برابر انجام کاری برای دیگران را درک کنند. وقتی مدام دیگران به آنها خدمت می کنند و آنها برای کسی کاری انجام ندهند، کمبود شخصیتی خواهند یافت.
به رفتارهای خوب کودک تان بی توجه هستید
بسیاری از پدرها و مادرها از رفتارهای خوب و درست فرزندان شان تمجید نکرده و تنها رفتارهای زشت را نکوهش می کنند. ولی، اگر این رویه را در پیش گیرید، کودک تان در نخواهد یافت که کدام رفتارش مثبت و قابل ستایش بوده است و نمی تواند آن رفتارها را تقویت کند.
به رفتارهای منفی به گونه تصادفی پاداش می دهید
به گفته کارشناسان بسیاری از والدین اشتباه می کنند و نه تنها رفتار درست را ستایش نمی کنند بلکه به رفتار منفی پاداش می دهند. بسیار ساده است اگر شما تنها وقتی او گریه و جیغ و فریاد می کند و بهانه می گیرد به او توجه کنید، کودک تان درخواهد یافت که این رفتارها ابزار بسیار خوبی برای جلب توجه است و مرتب این کار را تکرار می کند.
الگوهای رفتاری نادرست سبب لوس شدن فرزندان می شود
رفتارهای او را راهنمایی نمی کنید
اگر شما خطوط راهنمایی رفتارهای او را مشخص نکرده و کار زشت را از کار درست برایش متمایز نکنید، او نخواهد توانست درست رفتار کند و بی ادب و ناسپاس بار خواهد آمد. یادتان باشد کودک شما به خودی خود خوب را از بد تشخیص نمی دهد و این وظیفه شماست که این رفتارها را برای او مشخص کنید.
قوانین درستی برای رفتارش وضع نکرده و آنها را اجرا نمی کنید
بعضی از پدر و مادرها برای رفتار فرزندان شان قانون وضع نمی کنند و حد و مرزی برای او نمی شناسند؛ ولی عده ای دیگر این قوانین را وضع می کنند؛ اما اجرایشان نمی کنند این زمانی رخ می دهد که شما به او دستور می دهید: «این کار را نکن!» ولی برای اینکه مانع از انجام دادن آن شوید، کاری نمی کنید و کودک تان آن کار را انجام می دهد.
اگر کودک شما بفهمد که قوانین وضع شده آنقدرها هم جدی نیست و می تواند از آنها تخطی کند، دیگر به راحتی نمی توانید او را به رعایت قوانین مجبور کنید. برای مثال، اگر یک روز به او اجازه دهید که مسواک نزده بخوابد و شب دیگر او را مجبور به مسواک زدن کنید، او درخواهد یافت که قانون مسواک پیش از خواب آنقدرها هم جدی نیست.
بحث هایی به راه می اندازید که در آنها شکست می خورید
شما می توانید در برابر خواست کودک تان که پیش از ناهار شیرینی می خواهد، مقاومت کنید و به او شیرینی ندهید؛ ولی، نمی توانید او را مجبور کنید که کلم بروکلی بخورد. او یا دهانش را باز نمی کند یا آن را تف می کند و ضرر این اتفاق بیش از یک کلم بروکلی حیف شده است. او با این رویداد می فهمد که می تواند رو در روی شما بایستد و از انجام کارهایی که می گویید، سرباز زند.
او را مسؤول رفتارهایش نمی دانید
اگر فرزندتان را مسؤول رفتارهای اشتباهش ندانسته و او را مقصر ندانید، او اینطور برداشت می کند که هیچ وقت اشتباه نمی کند و کار خطایی انجام نمی دهد. به این ترتیب، او می فهمد که می تواند از زیر بار مسؤولیت نادرستش شانه خالی کند. با این کار او دیگران را مقصر قلمداد می کند.
به دلایل نادرست به او هدیه می دهید
کارشناسان معتقدند آن چیزی که برای فرزندتان هدیه می خرید به اندازه علت خرید این هدیه اهمیت ندارد. بسیار مهم است که برای علتی صحیح به فرزندتان هدیه دهید. برای مثال، اگر برای فرزندتان به این علت که از دوچرخه قبلی اش خسته شده دوچرخه بدهید، کار اشتباهی انجام داده اید.
بدتر از این گونه هدیه خریدن، وقتی است که به خاطر رهایی از احساس گناه برایش هدیه می خرید. برای مثال، اگر او به شما گفت: «تو بدترین مادر روی زمین هستی ...» زمانی مناسب برای خرید کادو نیست. اگر اجازه دهید بازیچه خواست و حرف کودکتان شوید، به او محبتی نکرده اید. او به خواسته اش می رسد؛ ولی، می فهمد که چون با حرفش شما را با این کار تهییج کرده، به خواسته اش رسیده است.
در مقابل بدخلقی هایش تسلیم می شوید
این بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. اگر وقتی او بهانه می گیرد و برای چیزی جیغ و داد راه می اندازد، او را به خواسته اش برسانید؛ به بدترین وجه به رفتار بدش پاداش داده اید کودک به طور آگاهانه و با هوشیاری این را می فهمد و در بقیه اوقات هم از همین حربه استفاده خواهد کرد، چون می بیند شما در برابرش تسلیم می شوید.
خودتان مانند یک بچه لوس رفتار می کنید
بدانید که رفتار شما با دیگران الگوی رفتار کودک تان با بقیه است، پس اگر مدام جلوی فرزندتان از دیگران عیب جویی کنید، ایراد یا بهانه بگیرید؛ انتظار نداشته باشید که فرزندتان این کارها را نکند. یکی از بزرگترین مشکلات کودکان لوس این است که آنها همه چیز را راحت به دست آورده اند و برای داشتن چیزی انتظار و زحمت نکشیده اند.
آنها از روش های نادرست به خواسته شان می رسند و اگر این رفتار ادامه پیدا کند، در بزرگسالی در رابطه شان با افراد دچار مشکل می شوند. شاید سال ها طول بکشد تا این الگوهای نادرست رفتاری اصلاح شود.
بچه ها رفتار شما را تکرار می کنند، پس خود اولین مجری قوانین باشید.
در
قوانین میان همسران باید توافق نظر و همدلی وجود داشته باشد وگرنه خیلی
زود یک سوء استفاده گر کوچک در خانه رشد می کند و بزودی باج گیری و توطئه
چینی علیه والدین به سود خود را آغاز می کند.
همچنین فراموش نکنید که تشویق ها و تنبیه ها باید بجا و اصولی و در حد سن و سال کودک باشد.
منابع:
salamatwww.com
niksalehi.com.
مقدمه
گاهی وقت ها که به پسران بزرگ شده خانواده و فامیلتان توجه میکنید حتما چیزی غریب را در آنان احساس کرده اید.گاهی با خود میگویید :
این همان پسربچه ی شیطان است که چنین آرام شده؟
یا
این همان پسربچه گوشه گیر است که اینطور شلوغ و بذله گو شده؟
هیچ دقت کرده اید که رشد پسرها از قاعده یی یک دست پیروی نمیکند؟گویا رشد آنها مانند موج است.ظاهرشان یکی دوسال ثابت و دست نخورده میماند و ناگهان
فکر میکنید اشکال از کجاست؟شما باشید با چنین بچه ای چه میکنید؟
بعد از اینکه شام خوردیم همراه همسر و پسر٧ساله ام برای شب نشینی رفتیم منزل یکی از اقوام،وقتی رسیدیم فهمیدیم هنوز شام نخورده اند.
پسر ٨ساله خانواده اقوام ما گفت :مامان گرسنمه
مادریک بشقاب عدس پلو همراه یک کاسه ماست پاکبان برای پسر آماده کرد
پسر : من ماست سون میخوام !
مادر : سون نداریم ،اینم ماستش خوبه
پسر (باتاکید بیشتر ): من سون میخوام ،اینو نمیخوام
مادر : ماستش خوبه فرقی با سون نداره
پسر (با کمی فریاد):
